وحدت اسلام..

ای که در دام غمت با دل و جان افتادم

ندبه از هجر رخت سر دهم از بنیادم

داد آرم ز ستم تا تو رسی بر دادم

رسد آن روز بیایی و کنی دلشادم

گر بیایی ز ره آقا ، همه آزاد شوند

غزه ها سوریه ها یک به یک آباد شوند

از دم بی گنهان روی زمین رنگین است

چون ستم، پیشه ی اقوام بد و ننگین است

این دل از جهل و عناد و حیله ها، سنگین است

از شیوخ اُموی ریشه ی دون، پر کینه است

دست در دست هم اند این مریدان یزید

داعش و آل سعود و اسراییل پلید

ترس دشمن به خدا وحدت اسلام بُود

ما همه برادریم، فکر عدو خام بُود

تفرقه کور شود.. تیر عدو رام بُود

حیله و کید و فریبش همه ناکام بُود

ما سوی کعبه نماز دل و جان می خوانیم

ما همه پیرو طاها و مسلمانانیم

ما مسلمان شده ی روی رسول اللهیم

واله و جذبه ی گیسوی رسول اللهیم

متلزم بر روش و خوی رسول اللهیم

ما روانه به سوی کوی رسول اللهیم

ما به آیین چو آیینه ی احمد هستیم

ما مسلمان شده ی خُلق محمد(ص) هستیم

شعر: اکبر پورآقا