تقدیم به شهدای عزیز غواص

قهرمانان آمدند از راه ای اهل وطن

کم نظیرانی به عصر حاضر و عهدکهن

با لباس خاکی و دستان بسته با رسن

دست بسته مرد معراجند و هم پولاد تن

آمدند از راه غربت بی قرارند و غریب

اشک ریزان چشم در ره، مادران بی شکیب

---

آمدند از راه غم این پهلوانان شهید

آی مردم چشم و جان را زیر پاهاشان نهید

مژده ی وصل پسر را بر دل مادر دهید

مادری کین مژده بشنید از غم و غصه رهید

می کند با مهرو غم دلبند خود را جستجو

مثل بلبل می کند با لاله ی خود گفتگو

---

 گوید ای نور بصر زیباپسر خوش آمدی

آمدی از غربت اما بی خبر، خوش آمدی

آمدی حالا مرا همره ببر، خوش آمدی

در فراقت مادرت شدخون جگر، خوش آمدی

من فدایت، جسم پاکت را چقدر آزرده اند!؟

دست بسته! چه بلایی بر سرت آورده اند؟

اکبر پورآقا