خزانِ جوانی
زهرا ، به ماتم تو کند نوحه خوانی ات..
..مادر! چرا خزان شده آخر جوانی ات؟
نالان، ز جنت آمدم اکنون کنار تو
گشته چو عُمرِ یاسِ علی زندگانی ات
لب تشنه هستی و به تو آبی نمی دهند
درکربلا شده، نظرِ آسمانی ات
با ناله ی تو هلهله ها هم صدا شده
اینها همه، بیانگر بی همزبانی ات
هرچند پر شکسته بوَد مادرت ولی
بال و پر پرنده کند سایه بانی ات
هم ناله ی جواد تو این نوحه سر دهیم:
«مادر! فدای غربت وقبر نهانی ات»
ای گوهر یگانه که مثلت فلک ندید!
رکن تمام عالم قدّ کمانی ات
اکبر پورآقا
تاریخ : سه شنبه 94/6/17 | 12:2 عصر | نویسنده : | نظر
.: Weblog Themes By Pichak :.
