شعر شهادت امام علی النقی الهادی (علیه السلام)

یا علی النقی ای هادی و رهنمای عشق

ای دمت محیی جان، جام جم ولای عشق

من که عاشق به تو و نام و ضمیرت شده ام

حرّ تو شد لقبم، چون که اسیرت شده ام

ای عمود همه ی ارض و سماوات خدا

وی عمود دل هر سالک و راهیّ ولا

تو که خود مرهمی از درد به خود می لرزی

تشنه لب گشته ای از درد به خود می لرزی

لرزه ات لرزه به جان همه عالم زده است

با تو زهرای غمین ناله دمادم زده است

تشنه در بستر غم وارث غم ها شده ای

مهر عالم ز تو و وای چه تنها شده ای

مادرت غمزده آمد به بر بستر تو

به نم اشک بگیرد تب غم از سر تو

در برت چاک گریبان پسر مضطر تو

باز خوب است! نبُوَد بر سر نیزه سر تو

اکبر پورآقا