یا رب الغفران یا رب الشهر رمضان

چه نیکو فرمود امیرالمؤمنین علی (ع)  در خطبه همام که این دنیا دار مجاز است .. چراکه لحظه ها و روزها و ماهها و سالها یکی پس از دیگری می گذرند و مانند این است که تمام گذشته همچون آینه ای و یا خواب عمیقی بوده که در آن رویاهایی مشاهده شده و هم اکنون به خاطره تبدیل شده اند.

بارها این جمله را شنیده ام که می گویند یادش به خیر انگار دیروز بود.. رمضان سال گذشته یا رمضانهایی که از عمرمن عبور کرده اند چه زود دور شده اند و ما از آنها بازمانده ایم.چه خوش آمدند و چه دشوار رفتند. اما در هر صورت رفتند و رمضان امسال نیر خوش خواهد آمد و دشوار خواهد رفت.اما مطلب اینجاست که آیا واقعا توفیقی حاصل خواهد شد یا خیر؟ آیا در این رمضان غفران الهی که لبریز از لحظات این ماه بابرکت است شامل حال من خواهد شد؟ و یا پس از این ماه من در همین نقطه خواهم بود؟

در سخنرانی دیروز امام جماعتمان در مابین نماز ظهر و عصر، ایشان مطلب جالبی فرمودند و آن اینکه: همه ما برای تشعیع و تدفین دوستان و اقوام و بستگان چه بسا بارها به قبرستان مراجعه نموده و پس از تدفین به خانه هایمان بازگشته ایم اما بالاخره روزی این راه رفته بازگشتی دربر نخواهد داشت و این دیگرانند که ما را در قبرستان تنها خواهند گذاشت و در آن هنگام است که ندا  خواهد آمد دیدی تنها تو ماندی و ما و همه کسانی که تو به آنان دلبسته بودی و عشق می ورزیدی چگونه تو را در میان قبر و زیر لحد تنها گذاشتند.

ذکر این نکته ضروری است که ذکر قیامت و مرگ نه تنها ملال آور و ناامید کننده نیست بلکه محرک و امید بخش خوبی است. چرا که وقتی بدانیم این حرکتها این انجام فرایض این عشق ورزی ها این حبها و بغض خلاصه این اعمال و این دنیا بالاخره نتیجه ای دارد و در موعد معینی تمامی رفتارهای ما پاسخی خواهند داشت ؛ به حرکت وادار خواهیم شد برای نیل به موفقیت و سعادت انشاالله تعالی.

ماه مبارک رمضان نیز فرصتی است که خالق عاشق و رحمان و مهربانمان را که به فرمایش امام صادق (ع) از همه کس حتی پدر و مادر نیز بنده اش  را بیشتر دوست می دارد ، او که در لابلای زندگانی روزمره ،گمش کرده ایم. او که ما را آفرید و نعمت را در حق ما به اتمام رسانید و پاک و منزه است از هر شرک و شک و کفری و او که اگر بدانیم به چه میزان مار ار دوست می دارد جانمان از تن بیرون خواهد پرید.آری فرصتی است که ما با تمام زشتی های اعمالمان و با تمام بی انصافی هایی که در حق خودمان و بدتر از آن در حق معبودمان داشته ایم با توبه ای نصوح به سوی او بازگردیم که او بی شک پناه و ملجاء تمامی توابین و رجوع کنندگان به درگاه مقدس و متعالی اش می باشد.

استغفرالله و اسئله التوبه

التماس دعا