آنا جان!

آناجان خلقت آرا شبیه اولوبسان گوله سن

دی گیلن من نه ایدیم همیشه لیک سن گوله سن

اولا گر ممکن آنا عالمی ساللام آدووا

نه ایدیم چاره بو بوش اللره، ایتمه گله سن

---

آناجان گوللری بیر بیر دَرَرَم تا توخیام

بویووا سبزه لی بیر جامه ی گلدار و حریر

تا که جبرانی اولا سن توخیان جامه لرین

لاله دن نقش ایدرم من سنه بیر تخت سریر

شعر: اکبر پورآقا

ترجمه ی فارسی: مادر جان! ای که در خلقت شبیه گل هستی. بگو من چه کار کنم همیشه گل لبخند روی لبان تو بنشیند. اگر امکان آن را داشتم دنیا را به پایت می ریختم. اما چه کار کنم که بضاعت این کار در من نیست، پس گلایه نکن.

- مادر جان! با چیدن گل ها برایت جامه ای سبز و گلدار خواهم بافت. برای اینکه گوشه ی ناچیزی برای جبران جامه هایی باشد که تو برایم بافته ای . با گل های لاله برای تو تخت پادشاهی خواهم ساخت.