نغمه ی نقاره ها..

یار ضعیفان و هم یار غریبان رضاست

ورد دل و جان ما ذکر رضا جان رضاست

عالِم آل نبی زاده ی نجمه، علی

والی هرچه ولی لنگر و سکّان رضاست

خلق ثناخوان او ریزه خور خوان او

دست به دامان او صاحب احسان رضاست

نغمه ی نقاره ها چاره ی بیچاره ها

مأمن آواره ها زمزم عرفان رضاست

صابر و فاضل بود ذاکر و کامل بود

راضی و عادل بود منطق و برهان رضاست

داده به دین آبرو فرّ و فزونی از او

ابر بهاران بگو: " علت باران رضاست"

باده ی نابی رسید مهر ولایت دمید

مژده به مسکین دهید حج فقیران رضاست

گشته دلم مست مست بایدم آیینه بست

در حرمش هر چه هست جلوه نمایان، رضاست

دل زهمه کنده من فکر پراکنده من

وزطرب آکنده من دایره گردان رضاست

مرده منم زنده او مطلع تابنده او

عبدترین بنده او عابد رحمان رضاست

در عاشقی علتم ،اوست ولی نعمتم

طوس بود جنتم صاحب رضوان رضاست

گردش ارض و سما چرخش فجر و مسا

بارش نور و سحا جلوه ی یزدان رضاست

شد حرمش ملک جان پنجره فولاد آن

ملجا بیچارگان شفا و درمان رضاست

نی به وصال شرقیم نی به وصال غربیم

ما به کرم چو غرقیم حامی ایران رضاست

مظهر والضحا اوست  واسطه ی رضا اوست

هم به عدو رضا اوست، هم به محبان رضاست

گفت که یابن الشبیب گشت عزیزم غریب

حضرت شیب الخضیب به جور عدوان رضاست

شعر: اکبر پورآقا