متاعی پربهاتر از صداقت؟!

در گیر و دار زندگانی روزمره در بین انسان ها در امروزه روز متاسفانه ارزشمند ترین متاع و ارزشمندترین دارایی ها مال و ثروت و پست و مقام شده است. که البته این پست و مقام نیز غالبا برای رسیدن به همان هدف مال و ثروت است و برای دستیابی به آن چه متاع های پر ارزش دیگری که قربانی نمی شوند.

چه بسیار انسان هایی که برای اثبات محبت و رفاقت خویش به دیگری صداقت که در جهان هستی از پربهاترین متاع ها به شمار می آید را قربانی نموده در پس پرده ریا و تزویر به ثناگویی و تملقی که خویشتن از درون اساسا به آن اعتقادی ندارند می پردازند.

شاید اگر بدانیم این هزینه ای که برای رسیدن به اندکی و یا حتی دریایی از ثروت و جاه و مقام بالاتر و باارزش تر از نتیجه و کالایی است که در قبال آن می گیریم  هرگز دست به این اشتباه نزنیم.

یعنی ما صداقت ، حتی درجایی عزت نفس که حرمت آن در کلام رسول خدا (صلوات الله علیه و آله ) از حرمت کعبه بالاتر است را فدای رسیدن به اندک متاعی می کنیم که حقیقتا تهی ، پوچ و بی ارزش است. یعنی دینار در قبال صداقت. و علت همه آشفته حالی ها و بی قراری های ما نیز در همین نکته خلاصه شده است و در صورتی که از صبح تا شام دست کم اگر با خود صادق بوده باشیم هرگز نگرانی و اندوهی ما را دربر نخواهد گرفت. مصداق آیه ی 38 سوره بقره که می فرماید:

(( آنان که پیروی او (خداوند ) کنند بیمناک و اندوهگین نخواهند شد.))