یا حسن..

     ای پسر اول زهرا حسن

سبط عزیز دل طاها حسن

وی خلف عالی اعلی حسن

وارث  موسایی و یحیا حسن

محیی خوش نام مسیحا حسن

بحر کرم کان سجایا حسن

پادشه یثرب و بطحا حسن

شاه سریر همه دنیا حسن

رمز گشایش گر دل ها حسن

شاد کند خانه ی دل را حسن

هر که بگوید ز دلش یا حسن

 یاد غمش باعث غم می شود

با غم او غصه چه کم می شود

وصف حسن گر کنم آغاز من

حرف حسن بحث کرم می شود

نام حسن رمز سماواتی است

امر کند شو! به عدم، می شود

نام حسن جلوه کند با حسین

قامت قاسم که عَلَم می شود

کی به کجا پادشهی اینچنین

دلبر و دلدار دلم می شود

یاد غریبی حسن شد دلا

چشم فلک باز دو جم می شود

چشم فلک، چشم سما، چشم عرش

مثل دلم جلگه ی دم می شود

توحسنی! توگُل ریحانه ای!

غربت تو بحر اِلم می شود

نه حرمی نه خدمی نه چراغ

قامت عشق است که خم می شود

گر که بیاید ز ره آن منتقم

دوره ی تکفیر رقم می شود

نسل وهابیت و تکفیر را

می زند از ریشه، به هم می شود

می شود آری به خدا می شود

قبر شریف تو حرم می شود

حال بگوییم به صوت جلی

یا حسین و حسن و یا علی

  اکبر پورآقا