مناجات با خداوند

 خداوندا! امیدم ای نگارم

 عزیز و صاحب و پروردگارم

 تو خود دانی که من چیزی ندارم

به جز جرم و گنه در کوله بارم

اگر چه مونسم شد نفس سوئم..

..خطا و معصیت ها گشته کارم

 اگر چه بی توکل بر تو یارب

به مخلوقات تو دل می سپارم

اگر چه بازی چرخ زمانه

ز من برده دل و کرده نزارم

اگر چه بهر این وابستگی ها

چنان دلبسته و دل بی قرارم

اگر چه سی بهار از عمر من رفت

اگر چه رفته خرداد از بهارم

اگر چه دائما فکر معاشم

غم روزی شده هم کار و بارم

اگر چه لحظه ای از این همه عمر

برای دیدنت فرصت ندارم

اگر چه سر به سجاده ندارم

به درگاه و سرایت سر نیارم

ولیکن ای خدای مهربانم

تو را با تار و پودم دوست دارم

تو آنی که به آن و لحظه ها و ..

..به سختی ها تو را چشم انتظارم

تو را ای مهربان لحظه هایم

تو را من با وجودم دوست دارم

اکبر پورآقا