ای دل ببین این بنده را دنیا کجاها می برد
گاهی به پایین و گهی ما را به بالا می برد
دنیا فراز است و نشیب است و دمی هم خرمی است
چون بعد از آن یک دم دمی هم سوی غمها می برد
یک روزگاری گلعذار پر بهاری با نگار
روز دگر فصل خزان تنهای تنها می برد
امروز صاحب منصبی فردا تو هم بی مرکبی
دیری نمی پاید تو را هم صبح فردا می برد
برده دل از همسنگران مشق دمشق ، عشق حرم
ای وای دل از من چو دل آمال دنیا می برد
نام حرم آمد دلم در راه شد بی اختیار
روح خداوندی مرا هم قرب اعلی می برد
آن قرب اعلی تربت پاک حسین ابن علی است
مادر کرم کرده مرا هم سوی مولا می برد
بانو!قسم بر سوره ات قلبم پر از مهر شماست
این عشق جاویدت ببین دل را به یغما می برد
...
کابوس عمر من شده این جمله و این کلمه ها
یک بی حیا بر مادرم دستی که بالا می برد...
شاعر:اکبر پورآقا
التماس دعا...
تاریخ : یکشنبه 95/12/8 | 12:1 صبح | نویسنده : | نظر
.: Weblog Themes By Pichak :.
