طنزگونه ی حاضر وقتی روی کاغذ جاری شدکه اخباری رو در خصوص قهوه تلخ و عدم ادامه ساخت اون برنامه شنیدم و خوندم.هر چند از عدم پخش اون تو سیما خیلی ناراحت بودم و از آقای مدیری دلخور بودم که چرا برنامه رو به سیما نداده. اما کمی بعد وقتی دیدم سازندگان داخلی چه توفیقی در عرصه نمایش خانگی داشته اند بسیار خوشحال و به نوبه خودم بر خویشتن خویش بالیدم.امیدوارم دست اندرکاران این عرصه بیش از پیش با همت و کوشش مضاعف خود به صورت جهادی حرکت کرده و صفحات زرینی رقم بزنند.

قهوه تلخ

چند ماه پیش یه قهوه تلخ خریدم

بهتر از اون تو هیچ جایی ندیدم

رو فنجونش یک شماره حک بودش

تو همه ی قهوه ها اون تک بودش

هم قهوه تلخ میخوردی هم جایزه می دادن!

کافه دار و خریدار کاش می دیدی چه شادن!

اولِ قهوه طعم آپارتمان رو می داد

اما دیدم جیب من پولش رو بیشتر می خواد

خلاصه با خوشحالی سه تا از اون خریدم!

ولی تو هیچ قسمتی جایزه ای ندیدم!

به نیت جایزه شصتا از اون خریدم

آپارتمان که هیچی نسکافه هم ندیدم

بُرد تو جاده ها هم عکس های باباشاه بود

نَقل تموم مردم نیمای بیگناه بود

بی خودی و مستشار ، پدر سوخته بلد جون

دامبول و فخرالتاج و اتابک و نازخاتون

اینها همه طعم های قهوه ی تلخ بودن

که یک باغ تبسم روی لبا گشودن

چرا یخید قهوهِ ی داغ و کمی تلخ ما؟

پس کی میخواد بپّره رو شاخسار سیما؟

حرفایی هم شنیدم که خیلی خوب نبودن!

مثل ..هنر پیشه ها دنبال سود بودن!

هر کاری که می کنیم باور مون نمیشه

باباشاه و بچه ها تو قلبمن همیشه

یادم میاد طنازا با هنر و ذوقشون

تو نمایش می گفتن ظریفترین حرفاشون

تو بمب خنده دیدیم کلیپ های رنگارنگ

از پوچی حرفا و تلویزیون فرنگ

این برنامه برای، قهوه شدش گوشواره

حسابی خندوندمون، ماهارو به ماهواره

اما می خوام اینجا من یه کم هم جدی شم

پشت همین قافیه همین حالا مخفی شم

بگم شما عزیرا که نقد خوب می کنید

بیننده های خود رو که میخکوب می کنید

به سبک آذری ها خوب و اصیل می رقصید

با بلوتوث به جون مشتری ها می چسبید

شما که از ماهواره یه کمی پیش بودین

تو دست هر داراو غنی و درویش بودین

آیا شما وظیفه، بر دوش خود نداشتین؟