زلزله ی دشمنان..

آقا قیام ایله آل پرچمون اله

ایلردی گوئلوموز ایستور اوگون گَله

گَل ذوالفقاریله مولا قیام ایچون

شاید بیرآز آناوون قلبی دینجله

دنیا دولوبدی سپاه یزیدیله

بیر یا حسینیله دنیانی سیلکَلَه

ظاهرده چوخلاری یول گوزلیور ولی

باطنده غفلته دل باغلیور هَلَه

قان آغلیور آقا چشمان منتظر

بیر نیم نگاهِ جمالونله ویر صله 

باخ هم عراقه هم یمنه داد قیل

آل سعود دَد منشی قانینه بَلَه

شمر و سنان گِنه طغیان ایدوبدولر

عشاقه امر ایله تا گوزلرین دَلَه

کفاری، مهدی آدی وحشته سالور

 مهدی دئمه دئنن کفاره زلزله ..

اکبر پورآقا

فصل العشق

به نام شاه نجف شاه لافتی حیدر

به نام کان شرف میر و مقتدا حیدر

به نام شیر عرب وارث ولا حیدر

عزیز قوم عجم امام ما حیدر

بگو به صو ت جلی شیعه یا حیدر

---

نشسته ام بنویسم ز فصل اصل العشق

به آب و تاب بگویم ز عیش وصل العشق

به چند هجا بنگارم تمام فصل العشق

که بند غمزه ی دلدار دلبری هستم

غلام درگه زهرا و حیدری هستم

----

نشسته ام بنویسم علی بود هستم

زنام نیکوی او واله ام چنان مستم

ز هر دو جهان رسته، شسته ام دستم

بنویسم ار مدد کندم، بنده ی جلی هستم

فنا بُدم، اکنون زنده از علی هستم

---

عزیز احمد و زهرا ولی ما حیدر

ولی بر حق و هم شأن انما حیدر

نوشته حق به درب بهشت ورود با حیدر

بهشت و جنت و فوض جلی نمی خواهم

دمی به هر دو جهان بی علی نمی خواهم

----

همان علی که فرو ریخت عنان خیبر را

نثار او بنمایم دو دیده و سر را

به وقت وفات ببینم جمال دلبر را

جهان و عالم هستی فدای دلبر باد

دم و زمان و نفس هم فدای حیدر باد

---

به تار و پود علی حک شده هوالواحد

به طاق عرش نوشته خدا بود شاهد

که بهر خلافت اوست فقط واجد

که هر چه غیر علی کفر مطلق است

حقیقت علی بود و علی حق است

---

نشسته ام بنویسم تویی علی اعلی

همیشه والی دنیا شفیع در عقبی

امام شیعه نه تنها امام انسانها

امام یوسف و خضر و شعیب و هم یحیی

امام جمع رسل، امام عاشورا

---

نشسته ام بنویسم به جشن میلادت

صفای کعبه شده طلعت خدادادت

دلم گرفته هوای حریم آبادت

حریم اهل صفا همان سرای شرف

ستون عرش همان گنبد طلای نجف ..

شعر: اکبر پورآقا

فاطمه ی بی مثال..

هر عملی با ولا با نظرت آشناست

هر که بود بی ولا از تو و راهت جداست

ما و ولای ولی جان به فدای علی

رهبر بر حق تو شاه جهان مرتضی ست

ام ابیها تویی یاور مولا تویی

بر شرر عشق تو جان علی مبتلاست

کیستی ای نازنین هر دم و هر دم چنین

کعبه ی دستان تو بوسه گه مصطفی ست

جمله الهی خصال فاطمه ی بی مثال

این همه جاه و جلال جز تو در عالم که راست؟! 

هر قدمت در جهان گشته خدا را نشان

در صف قرب خدا پشت سرت انبیاست

جمع امامان ما هادی اهل دلند

جمله امامان را نور شما رهنماست

حضرت خیرالنسا صاحب جود و عطا

   کوثر و هم هل اتی وصف عیان شماست

ما همه محتاج ها رفته به تاراج ها

 در همه آماج ها چشم گدا بر عطاست

کاش بیاید بهار تازه شود روزگار

آمدن آن نگار صدر دعاهای ماست

اکبر پورآقا

شاخه گلی کوچک تقدیم به همه ی شهیدان گلگون کفن

---

  ای گُلاب زلال سبحانی

آرمان یلان ایرانی

در سما میهمان یزدانی

در زمین آیت بهارانی

لاله یی سرخ و زیبایی

جان نثار طریق زهرایی

ای مزارت بِه از گلستان ها

چون نگینی به باغ و بستان ها

ای غریو غیور انسان ها

در گذرگاه رنج دوران ها..

..مایه ی اعتبار این دیری

جاودان در زمانه در سیری

سربلندی همیشه پیروزی

افتخار تمام دیروزی

اعتبار وطن در امروزی

نزد ایزد کنون خوری روزی

میهمان عزیز معبودی

شاهدی و شهید و مشهودی

نامه هایت به یادگارت بود

عکس با چفیه بر مزارت بود

اشک چشم پدر نثارت بود

مادری که در انتظارت بود..

با عصا آمده تماشا کن

عقده را از دلش خودت وا کن

اکبر پورآقا

یا حسین

نور هدایتگر دلها حسین

ذبح عظیم حق والا حسین

دلبر و دلداده ی طاها حسین

بند دل حیدر و زهرا حسین

قبله ی جان سید و مولا حسین

پادشه و والی دنیا حسین

دادگر و شافع عقبی حسین

بر همه امراض مداوا حسین

قطره بود عالَم و دریا حسین

دلخوشم از جان به خدا با حسین

هیچ نخواهم ز رب اِلّا حسین

می برد الساعه غمش را حسین

هرکه بگوید زدلش یا حسین

...

اکبر پورآقا

   قاصد جانان

من خالق سبحانم گسترده بُود خانَم

ایجادگر هستی من جودم و احسانم

دادم به تو قرآن را سرمایه ی ایمان را

اینک تو بخوان آن را ای قاری قرآنم

طاها! تو شدی علت بر خلق همه خِلقت

بر خَلق ولی نعمت ای ختم رسولانم

سوگند بر آن جانت بر کوثر و قرآنت

من جمله ی عدوانت در نار بسوزانم

تصویر تو در دلها نقش همه جانها شد

نقاش تو من هستم ای قاصد جانانم

اکبر پورآقا

خان محمد(ص)

بنویس قلم احمد تا جوهر ناب آید

جوهرچه بگویم من چون شهد شراب آید

برگو به قدح دستان آیند همه مستان

بر خان محمد هم شیخ آید و شاب آید

بنمای تو بد مستی در دایره ی هستی

گر عشق گنه باشد اینجا به ثواب آید

احمد به خدا بنده است او عبد خداوند است

این دل به دلش بند است تا راه صواب آید

هرکس دلش آزارد، یا غم به دلش بارد

بر حق ستم آورده ملعون به حساب آید

توهین به او قطعا توهین به خداوند است

توهین گرش درحشر در قعر عذاب آید

اکبر پورآقا

تقدیم به همه ی جانبازان گرانقدر عرصه ی دفاع مقدس که سالهاست افتخار شاگردی یکی از این بزرگواران نصیب حقیر شده است.

جان نثار عاشورا

غرق شبنم شد این رخ ماهت

گریه ات، گشته کار دلخواهت

دفتر خاطرات شد چاهت

باز این سرفه های جانکاهت

نفست تنگ پر کشیدن هاست

پرت آماده ی پریدن هاست

چقدر غم به سینه داری تو

خون دل زدیده باری تو

زنده اما شهیدی، آری تو

شهدا را بیاد آری تو

شهدایی که بی همانندند

به خدا بی شبیه و مانندند

تو اسیر ولایتی ای دوست

سربه دار هدایتی ای دوست

بنده ی باکفایتی ای دوست

راوی یک حکایتی ای دوست..

..که شهیدان همیشه جاویدند

به ره حق چو شمس تابیدند

ای که در این زمانه بی یاری

به انتظاری، همیشه بیداری

تو طبیبی نگو که بیماری!

تو روانی چو نهرها جاری

جان نثاری برای عاشورا

در مسیر ولای عاشورا

گرچه گاهی به راه و گمراهم

به خدا از تو هیچ نمی خواهم

که حسین گشته است شاهم

عاشقش هستم خاطرش خواهم

السلام علی حضرت عشق

به کربلا و نجف، به دمشق

اکبر پورآقا

قطعه ای هدیه به همه ی سربازان گمنام آقا امام زمان (عج) که در سرتاسر این عالم در حال خدمت به امام عصر ارواحنا فداه هستند:

سرباز گمنام

سربازم و گمنامم در وادی خوش نامی

با یاد تو دشمن را افکنده  به ناکامی

بی نام پذیرش کن این فدیه ی خود یا رب

چون راه شهیدان است جانبازی و گمنامی

اکبر پورآقا